مهرنوش شمس فرد؛ فاطمه جعفری نژاد
دوره 8، شماره 30 ، مهر 1391، ، صفحه 53-71
چکیده
به دست آوردن روابط معنایی میان افعال و دیگر اجزای سازندۀ جمله برای پردازش معنایی جمله کاربرد بسیاری دارد. به علاوه اطلاع از محدودیتهای گزینشی که فعل به وابستههای خود اعمال میکند نیز در پردازش معنایی کاربرد دارد. علی رغم اینکه تلاش برای این کار در زبانهای مختلف در حال پیگیری است، فراهم ساختن چنین اطلاعاتی برای افعال به صورت ...
بیشتر
به دست آوردن روابط معنایی میان افعال و دیگر اجزای سازندۀ جمله برای پردازش معنایی جمله کاربرد بسیاری دارد. به علاوه اطلاع از محدودیتهای گزینشی که فعل به وابستههای خود اعمال میکند نیز در پردازش معنایی کاربرد دارد. علی رغم اینکه تلاش برای این کار در زبانهای مختلف در حال پیگیری است، فراهم ساختن چنین اطلاعاتی برای افعال به صورت دستی مستلزم صرف هزینههای انسانی و زمانی است. در نتیجه خودکارسازی این روند بسیار با اهمیت و مورد توجه پژوهشگران است. در این مقاله سه روش برای استخراج این روابط معنایی ارائه میشود. روش مبتنی بر ریختشناسی و تحلیلهای لغوی به صورت ساده شدهای به حل مسئله میپردازد. روش مبتنی بر تعمیم، با بررسی آماری وابستههای افعال به محدودیتهای گزینشی دست مییابد؛ و در روش مبتنی بر قاعده و تعمیم، برچسبزنی نقشهای معنایی و یافتن محدودیتهای گزینشی افعال به یافتن وابستهها منجر میشود. در انتها این روشها با هم مقایسه و مزایا و معایب هر یک بررسی میشود.